Бешенковичские активисты ОО БРСМ приняли участие в Международном молодёжном марафоне Поезд Победы
Активисты ОО «БРСМ» из Бешенковичского района приняли участие в Международном молодёжном марафоне «Поезд Победы».
Продолжить чтениеБешенковичи. Бешенковичский район. Зара. Районная газета
Самые свежие новости Бешенкович и Бешенковичского района. Мы ежедневно публикуем самую актуальную информацию. Зара
К 75-летию с начала Великой Отечественной войны
Активисты ОО «БРСМ» из Бешенковичского района приняли участие в Международном молодёжном марафоне «Поезд Победы».
Продолжить чтениеЯна і цяпер знаходзіцца ў аддзеле ўзнагарод Дома ўрада Расійскай Федэрацыі, а магла ўпрыгожваць гімнасцёрку нашага земляка. Тым больш, што ордэн Чырвонага Сцяга быў адзіным з баявых узнагарод у камандзіра 6-й роты 118-га палка 54-й стралковай дывізіі капітана Цімафея Васільевіча Перагуда.
Продолжить чтениеАдным з кіраўнікоў партызанскага руху на тэрыторыі Віцебскай вобласці быў першы сакратар Ушацкага падпольнага райкама партыі, камісар партызанскай брыгады імя В. I. Чапаева Іван Фёдаравіч Каранеўскі. Сын беднага селяніна з-пад Улы, ён прайшоў вялікую школу жыцця. Служыў у Чырвонай Арміі, вучыўся ў Ваеннай акадэміі. Пасля яе заканчэння служыў у кавалерыйскіх часцях на Далёкім Усходзе, у Кіеве, Петразаводску, у Беларусі. Нашаму земляку давялося быць другім сакратаром Дрысенскага (Верхнядзвінскага) райкама партыі, пазней – першым сакратаром Гарадоцкага РК КПБ.
Продолжить чтениеАдным з кіраўнікоў партызанскага руху на тэрыторыі Віцебскай вобласці быў першы сакратар Ушацкага падпольнага райкама партыі, камісар партызанскай брыгады імя В. I. Чапаева Іван Фёдаравіч Каранеўскі.
Продолжить чтениеСяргей Сямёнавіч Язеў, бадай, адзіны з ураджэнцаў прыдзвінскага краю, каму давялося ваяваць з лётчыкамі іншых замежных краін, ахоўваючы неба КНДР у пачатку 60-х гадоў мінулага стагоддзя.
Продолжить чтениеСобытия Великой Отечественной войны оставили неизгладимый след в жизни белорусов. Узнать об отношении школьников к этому событию поможет республиканский молодёжный конкурс.
Продолжить чтениеЕжегодно на Бешенковиччине прикладывается много сил, чтобы на высоком организационном уровне провести мероприятия, посвящённые Дню Победы.
Продолжить чтениеТрадыцыя не мяняецца і сёння. У строгім маўчанні застывае строй ваенных лётчыкаў. Дзяжурны часці пачынае вячэрнюю пераклічку:
– Старшы лейтэнант Абазоўскі Канстанцін Антонавіч! – урачыста гучыць яго голас. I ў напружанай цішыні звонка чуецца адказ правафланговага:
– Герой Савецкага Саюза старшы лейтэнант Абазоўскі загінуў смерцю храбрых у баі за свабоду і незалежнасць нашай Радзімы!..
I так кожны дзень, з году ў год. Гэта армейская цырымонія заўсёды прымушае хвалявацца да слёз і маладых, і ўжо сталых авіятараў Н-скайчасці, куды, згодна з загадам міністра абароны Рэспублікі Беларусь, гэта імя назаўсёды залічана ў спісы асабовага саставу.
22 ліпеня 2014 года ў «Зары» быў змешчаны матэрыял пад назвай «Герояў магло быць больш», дзе расказвалася пра нашага земляка, лётчыка М. Т. Пляшкова, які прадстаўляўся камандаваннем да звання Героя Савецкага Саюза, але, на жаль, яго не атрымаў. Мы разлічвалі на тое, што на публікацыю адгукнуцца родныя героя. Так яно і здарылася.
Продолжить чтениеВ минувший четверг, 26 июня, наша придвинская земля отметила юбилей своего второго рождения. Ровно 70 лет назад в результате крупномасштабной наступательной операции «Багратион» район был освобождён от немецко-фашистских захватчиков.
Светлой памяти тех, кто принёс освобождение от немецкого ига, был посвящён митинг-реквием, состоявшийся у мемориального комплекса Узречье.
Тепло и гостеприимно встретил меня ветеран Великой Отечественной войны М. И. Бабоед. Этого человека можно слушать часами. Все его 90 с небольшим – «сборник» исторических и культурных событий, памятных встреч и творчества.
Продолжить чтение22 чэрвеня ў Беларусі адзначаецца сумная дата – Дзень усенароднай памяці ахвяр Вялікай Айчыннай вайны. 73 гады таму назад, на досвітку 22 чэрвеня 1941 года фашысцкая Германія напала на Савецкі Саюз.
Карэспандэнт «Зары» сустрэўся з 82-гадовым жыхаром г. п. Бешанковічы Анатолем Аляксандравічам Жыгуном і папрасіў прыгадаць апошнія мірныя дні нашага райцэнтра і пачатак яго акупацыі. Вось яго аповяд.
– Перад вайной мае бацькі жылі на вуліцы Садовай, 13, – узгадвае А. А. Жыгун. – Нашымі суседзямі была сям’я будучага Героя Савецкага Саюза М. М.Ткачэнкі. Прадчуваннем вайны жылі нашы бацькі, суседзі, хоць радыё гэту тэму абыходзіла.
«70 солнечных лет». Конкурс под таким названием прошёл в рамках пионерского проекта «Мы вместе!»
и посвящался 70-летию освобождения Беларуси от немецко-фашистских захватчиков.
Среди его целей было стимулирование интереса подростков к прошлому своей семьи, его героическим страницам, отражающим историю Родины и её народа, формирование чувства патриотизма посредством фотографии. Членам ОО «БРПО» 9-14 лет было предложено посостязаться в творчестве посредством своих фоторабот в трёх номинациях.
З нагоды 70-годдзя вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў і 100-годдзя з пачатку Першай сусветнай вайны Соржыцкі сельвыканкам з асаблівым клопатам падышоў да добраўпарадкавання мемарыялаў і памятных месцаў, што звязаны з падзеямі гадоў ваеннага ліхалецця.
Продолжить чтениеВ ознаменование 70-летия освобождения Беларуси от немецко-фашистских захватчиков и 25-летия вывода Советских войск из Афганистана районный совет ОО «Белорусская республиканская пионерская организация» обратился к членам общественного объединения с призывом отметить эти славные юбилеи акцией «Посади дерево памяти!». Охотно подключились к проведению мероприятия члены районных организаций ОО «Белорусский союз офицеров» и ОО «Белорусский союз ветеранов войны в Афганистане».
Продолжить чтениеДалягляд з пагорку, дзе размяшчаўся гэты населены пункт, – сэрцу ўцеха. Рукой падаць – возера, за ім – бор. У далёкія часы аблюбавалі гэта месца людзі і пасяліліся тут. З гадамі вырасла і разбудавалася вёска. Назву ёй далі Каранёва. Напэўна таму, што з даўніх часоў жыхары каранямі прырасталі да гэтай зямлі.У мясцовым возеры, глыбіня якога больш за дваццаць метраў, яны лавілі рыбу, у лесе збіралі грыбы і ягады. Вялікую ўвагу ўдзялялі вядзенню асабістай гаспадаркі: вырошчвалі хлеб, разводзілі хатнюю жывёлу. Да вайны, як і ўсе на Прыдзвінні, жылі каранёўцы калектыўнай гаспадаркай. Хлебаробскай справе вучыліся ў бацькоў дзеці. Аб шчаслівым жыцці марылі людзі.
Але не суджана было збыцца светлым марам. Вялікая Айчынная вайна паклікала на абарону Радзімы і мужчын з вёскі Каранёва. Шмат хто з іх быў на франтах, а той, хто застаўся на акупіраванай ворагам тэрыторыі, неўзабаве браў у рукі зброю, уліваўся ў рады народных мсціўцаў. У вёсцы засталіся толькі старыя і дзеці.