Добрыя надоі, якасць і таварнасць малака, як вядома – гэта дабрабыт гаспадаркі. Працаўнікам СУП «Вядзерава» сёлета за 10 месяцаў года ўдалося атрымаць на 85 тон малочнай прадукцыі больш, чым летась за такі ж адрэзак часу.
Лепшыя аператары машыннага даення СУП «Вядзерава»
Ірына Архіпава і Таццяна Нікіціна.
Толькі па МТФ «Вядзерава» за студзень-кастрычнік валавы надой склаў 1453 тоны 200 кілаграмаў малака. У кастрычніку, калі пагалоўе (а на ферме даглядаюць 1044 галавы буйной рагатай жывёлы) было пераведзена на зімова-стойлавае ўтрыманне, надаілі 143 тоны 843 кілаграмы, ці 496 кілаграмаў на ўмоўную галаву. Вось напярэдадні прафесійнага свята – Дня работнікаў сельскай гаспадаркі і перапрацоўчай прамысловасці – мы і накіраваліся на МТФ «Вядзерава», каб пазнаёміцца з лепшымі аператарамі машыннага даення сельгаспрадпрыемства.
«Зараз асноўны прыбытак гаспадаркі з малака. Грошы шукаем на фермах. Гэта свайго роду друкарскі станок, работу якога нельга спыняць ні зімой, ні летам. Але «друкарня» не будзе працаваць сама па сабе. Патрэбна захаванне тэхналогій, добрыя кармы, працавітыя людзі. Гэта ўсё маем і стараемся ўмела распараджацца такім багаццем», – зазначае галоўны заатэхнік СУП «Вядзерава» Фаіна Якаўлеўна Жаркова, аб сустрэчы з якой мы дамовіліся загадзя.
«Я ганаруся даяркамі сваёй фермы, якія стараюцца працаваць і сумленна адносяцца да сваіх абавязкаў, – уключаецца ў размову загадчыца МТФ «Вядзерава» Таццяна Уладзіміраўна Разгонава. – У лідарах па надоях у нас Ірына Архіпаўна Архіпава і Таццяна Валянцінаўна Нікіціна, яны разам даглядаюць групу са 145 буронак. Яшчэ зацемна спяшаюцца на ферму, каб паглядзець, ці дастаткова ў кароў корму, ці прыйшла каторая з іх у ахвоту, ці не захварэла. Цікава, што хворую карову вопытныя даяркі могуць выдзеліць па адсутнасці бляску ў вачах».
Галоўнае правіла такога дуэта даярак – працаваць шчыра. Яны і неабходныя тэхналагічныя патрабаванні даення кароў выконваюць, і да жывёлы ставяцца з душой. Гэта і ёсць самыя галоўныя крытэрыі атрымання высокіх надояў. Ірына Архіпаўна і Таццяна Валянцінаўна ў кастрычніку атрымалі ў сярэднім на карову па 536 кілаграмаў малака, плюс 26 кілаграмаў да леташняга паказчыка, а ў цэлым па групе за месяц надаілі 77 тон 776 кілаграмаў. Валавая вытворчасць малака за 10 месяцаў года ў руплівых працаўніц павялічылася на 6 тон і склала 738 тон 968 кілаграмаў.
Ірына Архіпава родам з Плісаў, і вёска займае ў яе жыцці асаблівае месца. Дзве дачушкі ўжо выраслі і пайшлі на свой хлеб, падрастае ўнучок, муж — надзейная падтрымка ў хатніх справах і лепшы сябар па жыцці. Жанчына працуе на МТФ «Вядзерава» аператам машыннага даення ўжо 10 гадоў і любіць сваю прафесію. Не дарэмна ж ёй даручаюць раздой нецеляў. Можна сказаць, самы адказны і цяжкі ўчастак работы на ферме.
«Я адчуваю вялікую адказнасць за работу, бо ведаю: калі добра раздоіш першацёлку, у далейшым з яе атрымаецца малочная карова, — кажа Ірына Архіпаўна. — Думаю, усе маладыя кароўкі ў маёй групе будуць даваць у будучым добрыя надоі».
Таццяна Нікіціна таксама матуля дзвюх дачушак. Сям’я пераехала з Лёзненскага ў Бешанковіцкі раён у 2006 годзе, на ферме ў Вядзераве жанчына рупіцца ўжо пяты год.
«Таццяна Валянцінаўна, калегі кажуць, што Вы чалавек памяркоўны. А якія яшчэ рысы характару дапамагаюць Вам у рабоце»? — цікаўлюся ў перадавой даяркі і чую ў адказ:
— Напэўна, працавітасць, адданасць справе, сумленнасць, добрыя адносіны з людзьмі. Душой хварэю за работу, у любой справе люблю парадак. Галоўнае для мяне, каб работа была зроблена «не абы з рук», а якасна і своечасова — вось тады можна спадзявацца на станоўчы вынік.
Што і казаць, работа ў аператараў машыннага даення цяжкая, адказная, яна патрабуе шмат сіл, вытрымкі, цярпення, самаадданасці, раўнавагі і нават душэўнай цеплыні. Але сярод плюсаў настолькі карпатлівай працы абедзьве даяркі адзначаюць высокую зарплату — калі не ленавацца і працаваць па сумленні, такіх грошай у горадзе не заробіш…
Анжэла ЛЮДЫНА.