Рубрика: Творчество наших земляков

Приказом Генерального прокурора Республики Беларусь заместитель прокурора Бешенковичского района полковник юстиции Чеслав Иванович Максимович уволен в связи с выходом в отставку. В течение 33 лет он бессменно служил в органах прокуратуры, причём 21 из них – в ранге районного прокурора.

Припомним, граждане, сейчас
Райпрокуроров не спеша:
Минькова – добрая душа,
Зябко, ушедшего от нас
Столь неожиданно, трагично,
Были й Грабовский, Юхновец,
Юристы, верьте, преотличные.
И вот Чеслав наш наконец.
Чеслав Иванович, конечно,
По уши занят чем-то вечно,
Простит меня за панибратство.

Знакі   неба
Дзякуй, неба, за падковы,
За таемныя крыжы!
Дабравесці знакі-словы
Зноўку ў высях напішы!
Бо найлепшай і найпершай
Справай сэрца і душы
Тое бачыць, што для вершаў
Напрарочыць неба шыр.

«In vino veritas!» – кричат   
Блюстители порока.
Вино – не остриё, не яд,
А вроде кровотока
На лезвии людских потех,
Печалей и сомнений.
Возможно, выпивать – не грех,
Но в пьянстве – тёмный гений…
Душа – всё тот же тёмный лес,
В ней свой порядок правил.
Я знаю: в алкоголе – бес,
А в человеке – дьявол.

…Студзень 1708 года, Паўночная вайна. Карл ХII імкнучыся разграміць рускую армію, накіраваўся ў Беларусь. У падрыхтоўчых тэкстах да «Гісторыі Пятра» А. С. Пушкін адзначаў: «1708 год… Уся наша пяхота прыйшла ў Бешанковічы…». На чале пяхоты стаяў генерал-фельдмаршал Барыс Пятровіч Шарамецеў. Праз некаторы час для паскарэння арганізацыі паходу супраць шведаў сюды прыехаў і Аляксандр Данілавіч Меншыкаў, другая ў Расіі асоба пасля Пятра I. Напярэдадні гэтай падзеі Б. П. Шарамецеў паведамляў Меншыкаву: «Дома для прибытия вашей светлости отведены, которых лучше нет, и я свой двор очистил…».

Наша Беларусь вельмі прыгожая. Я еду ў машыне і бачу, як уздоўж дарогі цягнуцца лясы, палі, як у зарасніках мільгаюць люстэркі азёр. Але мне больш падабаецца назіраць за вялікімі абшарамі вады.

Зоя СИНКЕВИЧ

Что может быть важнее
Для женщины на свете,
Прекрасней и нужнее,
Когда смеются дети?!

В Год книги в Бочейковской средней школе прошла встреча с земляком, уроженцем д. Бочейково, почётным членом Союза писателей Беларуси Борисом Павловичем Бележенко. 
  Борис Павлович – писатель, поэт, журналист,  обладатель трёх дипломов лауреата республиканского конкурса на лучшую книгу, с 1979 года — член Союза писателей.

М. БОДЯЙ.

Серебрилась речка синеокая,
Тучами клубился горизонт.
По дорожке через рожь высокую
Проводила милого на фронт.
Болью чувства сердце растревожили,
Словно в них была моя вина.
Мы всего неделю вместе прожили,
Но пришла разлучница-война.
Наша свадьба была небогатая,
Был зато богат любви огонь.

Вучаніцы 7 класа Бачэйкаўскай  СШ Марыя Асташкевіч, Кацярына Цыбульская і Дар’я Хацько прымаюць удзел ва ўсіх паэтычных конкурсах, займаюць на іх прызавыя месцы і атрымліваюць падзякі.   — У снежні да нас на сустрэчу прыязджаў віцебскі паэт Давід Сімановіч, — расказвае настаўніца беларускай мовы і літаратуры Бачэйкаўскай СШ А. Г. Арлова. – Ён паслухаў вершы, даў ім […]

У СШ №2 райцэнтра шмат робіцца па прапагандзе айчыннай літаратуры. Напрыклад, настаўніца беларускай мовы і літаратуры Ірына Вітольдаўна Мачульская на сваіх уроках не толькі прывівае школьнікам любоў да роднага слова, але і глыбей знаёміць з творчасцю нашых паэтаў-землякоў. Яна рэгулярна праводзіць хвілінкі паэзіі па старонках часопісаў “Полымя” і “Маладосць”, дзе друкуюцца сучасныя аўтары.

  Далёкой звезды сияние – Значит, я не усну. Звезда говорит: — Внимание! Встречаем с тобой весну. С годами всё, что былое, Видится ближе нам. Мысли, не что иное, Гложат меня по ночам. Скрипнет калитка: негоже Жить и не быть в чести. Прости, отец, если можешь. Мама, за всё прости. С болью, надеждой и лаской […]